AMANDELEN en de chronische amandelontsteking(Chronische tonsillitis)
De tekening is een overzicht van de amandelen(geel gekleurd) in de keel.
De belangrijkste amandelen in de keel zijn:
1. neusamandelen
2. Keelamandelen
Chronische tonsillitis
Amandelen zijn een van de grootste oorzaken van slijmvliesontstekingen in de neus en kaakholtes.
De chronische amandelontsteking is een variant die soms moeilijk te constateren is.
Er is dan soms niets bijzonders aan de amandelen te zien.
Het is dan wel te zien en te ruiken als men in de amandelen drukt.
Bij laboratoriumonderzoek wordt wel eens een zeer hoog AST gehalte gevonden.
De neusamandelen zijn bij de meeste mensen na de pubertijd verdwenen. Als dit niet zo is dan kunnen de neusamandelen voor problemen zorgen.
Op de tekening ziet u dat de neusamandelen vlak bij de neus-
Via een medische encyclopedie in de bibliotheek kwam ik in 1999 achter het bestaan van deze vorm van amandelontsteking
Geen enkele van de door mij in de periode 1985-
Zo werkt dat dus echter niet. Eigen doktertje spelen wordt niet gewaardeerd. De chronische amandelontsteking is een melkkoe voor de artsen en in mijn geval ook nog een medische misser. Vandaar dat het veel moeite kostte de amandelen uiteindelijk te laten verwijderen.
Als u met deze zelf gevonden diagnose bij uw arts komt kunt u dezelfde problemen als bij mij verwachtten. Men probeert u er vanaf te praten, ontkent uw diagnose, zegt dat u te oud voor een operatie etc. U wordt vervolgens boos, dient een klacht in etc..
In mijn geval werd de acute amandelontsteking in 1984 behandeld met anti-
Anti-
Originele tekst:
Chronische tonsillitis
Bij chronische tonsillitis vindt men gewoonlijk etterpropjes in de crypten van de tonsillen.
De tonsillen zijn meer of minder sterk vergroot, maar ze kunnen ook normaal van grootte zijn. In de crypten bevinden zich geelwitte kaasachtige propjes, die een onaangename geur verspreiden. Door op de voorste gehemelteboog te drukken kan men deze propjes uit de crypten te voorschijn brengen, en vooral ook uit de ruimte boven de tonsil(de tonsilnis)
Er zijn weinig, en soms zelfs in het geheel geen ziekteverschijnselen. Vaak wordt de aandoening pas bij systematisch onderzoek gevonden. In andere gevallen is het de onaangename lucht van adem of het herhaaldelijk optreden van aanvalletjes van acute tonsillitis en soms ook een verandering van de stem of oorpijn die in de richting van chronische tonsillitis wijst.
De belangrijkste complicaties van chronische tonsillitis zijn ten dele van plaatselijk en ten dele van algemene aard:
-
-
De therapie bestaat in het bestrijden van de ontsteking met antibiotica. Indien de tonsillitis inderdaad als haardinfectie fungeert moeten later de tonsillen worden weggenomen, onder dekking van antibiotica voor en na de operatie
Röntgenfoto’s mijn kaak-
