HOE KOMT PALLADIUM IN HET LICHAAM

Via kronen en kroonstiften

Via een foute zenuwbehandeling

Via wortelstiften(kroonstiften)

Voorbeelden van Palladiumgebruik bij de tandarts

Foto 1: een gegoten kroonopbouw met een kroonstift van een Palladium-zilver legering. Dit gehele voorwerp wordt in een kies gebouwd als opbouw voor een daarna te plaatsen kroon.

Foto 2: een losse aangietbare kroonstift(palladium-zilver)

Foto 3: een brug met drie kronen met een gouden opbaklegering met daaraan een Palladium kroonstift(rode pijl). De overige twee oranje pijltjes geven eveneens locaties van Palladiumbevattend materiaal aan.

Op onderstaande demo's ziet u hoe een opbouw met een Palladium kroonstift, zoals op foto 1,2 en 3 en een kroon wordt geplaatst en hoe die plaatsing verkeerd kan aflopen. Tussen wortelpunten en  kaakholte zit soms maar een paar mm bot. In demo 1 en 2 wordt een te lange kroonstift geplaatst

waardoor de palladium kroonstift in de kaakholte in het slijmvlies terecht komt. In demo 3 ziet u hoe een zenuwbehandeling-wortelkanaalbehandeling fout ka verlopen doordat de tandarts te lange boortjes/vijltjes gebruikt waardoor metaaldeeltjes in het slijmvlies

van de kaakholte terecht komen. In al deze gevallen bestaat grote kans op kwik/palladium/koper/cadmium metaalvergiftiging en ook op een metaalallergie van deze metalen. Dit kan zeer ernstige gevolgen hebben voor uw welzijn. ARTSEN weigeren deze medische missers opzettelijk te herstellen!

Als een tandarts een te lange Palladium kroonstift plaatst of de kroonstift te ver in het wortelkanaal duwt komt hij in de kaak, kaakholte en in het uiterst gevoelige slijmvlies terecht. Er ontstaat dan een slijmvliesontsteking en vrijwel zeker een Palladium allergie en een Palladium vergiftiging

Ook andere tandartsmaterialen kunnen door deze boorfout in de kaak- en kaakholte terechtkomen en daardoor lichamelijke problemen veroorzaken.

Hieronder volgt de procedure bij het plaatsen van een kroonstift.

Het plaatsen van een kroon- of wortelstift

De tandarts voert voor de plaatsing van bovengenoemde kroon- of wortelstiften eerst een zenuwbehandeling(een wortelkanaalbehandeling) uit in de betreffende tand of kies. Vervolgens meet de tandarts de diepte van het ontstane zenuwkanaal voor het berekenen van de lengte van de te plaatsen kroonstift. De tandarts zet hierna de stift vast in het zenuwkanaal en plaatst er later een kroon op.

De tandarts moet er voor zorgen dat hij niet buiten de wortel van de kies terecht komt. Bij een zenuwbehandeling bestaat het risico dat een tandarts ongemerkt te diep in de kies boort en hierdoor buiten de wortel van een kies terecht komt. Op de kleine röntgenfoto’s zijn de zenuwkanalen moeilijk te zien. De zenuwbehandeling eindigt dan in het kaakbeen, wat niet altijd gevolgen hoeft te hebben.

De kies kan echter ook verloren raken of het lichaam kan reageren met een kaakontsteking en fistel naar de mond.

Bij de bovenkaak kan het gebeuren dat de tandarts tijdens het boren al of niet ongemerkt in de kaakholte terecht komt. Bij sommige mensen is maar een paar mm bot tussen de tandwortel en de kaakholte aanwezig. Als de tandarts eerder bij de zenuwbehandeling te diep heeft geboord bestaat de kans dat hij de diepte van het zenuwkanaal verkeerd opmeet waardoor de kroonstift te lang wordt als bedoeld. De te lange kroonstift wordt vervolgens geplaatst en komt dan buiten de wortel van de kies terecht. In de kaakholte, die bekleed is met slijmvlies. Er ontstaat daar een reactie van het slijmvlies, een slijmvliesontsteking en mogelijk andere lichamelijke gevolgen zoals een fistel, naar meestal de mond.

Door die slijmvliesontsteking in de kaakholte ontstaat vervolgens meestal in de neus eveneens een slijmvliesontsteking, een aanhoudende neusverkoudheid (een chronische slijmvliesontsteking) is het gevolg.

Indien er in de stift Palladiummateriaal is gebruikt gaat het lichaam vrijwel zeker extra reageren met een allergische reactie. Histaminen, Palladiumdampen, en andere door de zware metaalbelasting veroorzaakte stoffen die door het lichaam worden opgenomen verstoren de stofwisseling in het lichaam, er ontstaan gevaarlijke oxydanten in lichaamscellen. U krijgt talloze vreemde klachten, zoals bijvoorbeeld vermeld in de German Health Ministry on Palladium Toxicity.

Via een foute zenuwbehandeling

Als een zenuwbehandeling door een Palladiumkroon wordt gedaan, bestaat grote kans dat u een palladiumallergie en vergiftiging oploopt. Vooral in de bovenkaak bestaat de kans dat de tandarts naar de kaakholte boort en dat daar dan palladium- en amalgaamvijlsel terecht komt. Er ontstaat daar een slijmvliesontsteking waar u vrijwel niet meer vanaf komt. Artsen weigeren medische missers te herstellen.

Zie de foto’s hieronder.

Op foto 4 (een originele röntgenfoto) is vaag een bultje te zien in de rode rechthoek. Op foto 5(een eigen pc foto) is het bultje duidelijker te zien. Op andere röntgenfoto’s is te zien dat het slijmvlies in de kaakholte en de neus regelmatig gezwollen en ontstoken is. Tot nu toe weigert de reguliere Gezondheidszorg de medische misser te erkennen en te corrigeren omdat men niets ziet of het niet kan vinden>zie www.artsenmaffia.nl

Palladium veroorzaakt hier een Palladiumallergie met allerlei allergische verschijnselen en ook een Palladiumvergiftiging. Ook andere gebruikte metalen, zoals kwik, koper, cadmium kunnen hierdoor lichamelijke problemen veroorzaken.

Gumor ®

               Demo1                                                                              demo2                                                                                              demo3